Hallo lieve allemaal,

Sorry dat ik de laatste tijd helemaal geen nieuwe update heb gemaakt van mijn blog, maar als je eenmaal gesetteld bent, dan wordt alles al heel snel gewoon en heb je niet zoveel meer te vertellen:D Nou, dat is niet helemaal waar, want hier komt een hele lange blog aan. Hebben jullie wel van me tegoed:D

Week 28

Het is al weer drie weken geleden sinds mijn laatste blog, ik weet niet meer precies wanneer ik wat gedaan heb, maar het gaat om het idee toch. Op een vrijdag ben ik met Melinda (Hongaarse au pair) naar de film “Bridesmaids” geweest in Westfield Shopping Centre in Sheperd’s Bush, de grootste mall van Europa. Wat een grappige film is dat, we hebben zo hard gelachen. De dag erna heb ik eerst met twee Nederlandse au pairs afgesproken, Axana en Arianne en zijn we wat wezen drinken in Kensington Highstreet. Wat fijn, dat je gewoon uren kan beppen in je eigen taal, dat mis je toch wel als je hier bent. Daarna ben ik naar Ealing gegaan, waar ik Melinda, Nurdan en Christina (Zweedse au pair) ontmoette. We hebben in een pub gegeten, waar alleen mensen boven de 50 aanwezig waren. Het valt me heel erg op dat het publiek in pubs bovengemiddeld is. Vervolgens zijn we naar Putney gegaan en belandden we in “The Fez Club”, waar we 14 pond betaalden om naar binnen te gaan! Het was een leuke club, maar niet groot. Uitgaan is Londen is heel erg duur. Het is wel relaxt dat de club, maar vier minuten lopen van mijn huis vandaan is.

Ondertussen ben ik de afgelopen weken doordeweeks heel veel wezen shoppen en gelukkig heb je genoeg locaties in London waar je naartoe kunt gaan, waaronder malls in Hammersmith, Wandsworth en Westfield:D Eén dag ben ik naar de Primark in Oxfordstreet geweest. Jemig, wat is die groot zeg en druk! Niet te geloven, ik heb zelf een half uur in de rij gestaan voor de paskamers. Maar ik ben blij naar huis gegaan met heel veel nieuwe aankopen.

Week 29

In de laatste week van school (twee weken geleden) hadden de kinderen op maandag en dinsdag hun “schoolplay” met de titel “Treasure Island”. Op hun school wordt er een eindvoorstelling gegeven met jaar 3, 4, 5 en 6 (groep 5, 6, 7 en 8) bij elkaar. Isabel, Cleo en Freddie deden allen mee en Anna en ik zijn dinsdagavond wezen kijken. Paul was maandagavond al geweest. Freddie zit in jaar 3 en mocht één keer op het toneel verschijnen in een zwart/paars vlinderkostuum om te dansen en daarna zong hij mee in het achtergrondkoor. Het was zo grappig, want het kostuum was heel schattig, maar hij keek zo serieus heel de tijd, er kon nog geen eens een lachje van af. Cleo zit in jaar 5 en had een iets grotere rol, ze was een dansende piraat en stond twee keer op het toneel. De hoofdrollen werden vertolkt door jaar 6 en Isabel’s rol was een moeder. Typisch Isabel, want voor haar leeftijd is ze erg volwassen. De voorstelling was heel leuk gedaan en ik was erg trots op ze. Sommige kinderen waren erg grappig en heb erg om ze moeten lachen.

Donderdag ben ik in Fulham naar de laatste film van Harry Potter geweest “ Harry Potter and the Deathly Hallows: Part II”. Wisten jullie trouwens dat Daniel Radcliffe, die Harry Potter vertolkt ook in Fulham woont;) Leuk weetje haha!

Vrijdag was de laatste dag van school en daarmee ook de laatste dag voor Isabel op de basisschool. Vond het wel een beetje raar om voor de allerlaatste keer Isabel naar school te brengen. Het schoolplein stond vol met ouders van laatstejaars die films en foto’s maakten van hun kinderen die voor het laatst in een rij stonden om de school naar binnen te gaan. Ook al is Isabel niet mijn kind, toch vond ik het wel een emotionele gebeurtenis, stom hè! Ik stond er bij stil dat zij hiermee het hoofdstuk “kind-zijn” afsloot en in September aan een nieuw avontuur “middelbare school” gaat beginnen. Toen ik de kinderen ophaalde na school, kwamen alle laatstejaars als bezetene naar buiten, rondrennend, lachend en vrolijk met een t-shirt aan vol met teksten en namen van de kinderen uit hun klas. Alle ouders waren er weer om dit tafereel te filmen en fotograferen. Heel erg leuk, jammer dat Paul en Anna er niet bij waren om dit mee te maken. Ik heb er helaas geen beeldmateriaal van. Ik was zo snugger om twee keer mijn camera te vergeten:(

Zaterdag ben ik naar Worcester Park gereden naar het huis van de oude hostfamilie van Nurdan om haar spullen op te halen en daarna hebben we relaxt een filmpje gekeken thuis en in de Highstreet een kopje koffie gedronken. Zondag zijn we naar een hostel gegaan, waar ze een week zou verblijven, wat er trouwens erg netjes uit zag. Terwijl hostels in Londen er bekend om staan dat ze er vies uitzien. Daarna zijn we met de bus naar Oxfordstreet gereden en hebben we wat gewinkeld en gedronken.

Week 30

Vorige week begon de zomervakantie en de kinderen hadden de hele week tenniskamp van 10 tot 3 uur. Dinsdag kwamen de kinderen thuis met het idee om een chocoladetaart te maken, omdat de trainers hadden verzonnen om een “headmasterchef contest” te houden de volgende dag. De kinderen waren helemaal door het dolle heen en wilden hun beste beentje voorzetten. Er moest gelijk ingrediënten gekocht worden om de taart te kunnen maken. De decoratie en taart wilden ze zelf maken, anders konden ze volgens hen niet winnen. Puntje bij paaltje zijn ze een uur bezig geweest met het maken van VIER witte chocolade muisjes en heb ik de taart en icing gemaakt. Aan het eind dacht ik echt, waar ben ik in godsnaam aan begonnen, want wat een troep kunnen ze maken. Ze hebben niet één spatel nodig, maar bijvoorbeeld vier verschillende etc. Je kan zelf nagaan, hoeveel rotzooi om op te ruimen dit oplevert. En het ergste is dat ik de volgende dag mijzelf heb laten overhalen om 24! cupcakes te maken, omdat Christian (het broertje van de beste vriendin van Isabel) jarig was. Ehm, is dat niet de taak van de moeder van Jasmine en Christian, vroeg ik. Nee, want de moeder koopt alleen taart voor de trainers en niet voor de kinderen blablablaba… dus wie heeft vervolgens weer heel de woensdag besteedt aan het bakken van cupcakes etc…. IK! Zucht, en ik mocht na al het harde werk nog geen eens één cupcake uitproberen, omdat er anders geen cupcakes genoeg waren. Och, arme ik:D Ze hadden trouwens wel de “headmasterchef” contest geworden, dus daar was ik wel trots op;)

Vrijdagochtend toen ik onderweg naar tennis in onze straat reed en braafjes bij het stoplicht aan het wachten was, vond de man voor mij het nodig om achteruit te rijden wat vervolgens resulteerde in dat hij ons auto aanreed. Onze straat ligt aan de Highstreet van Putney en in onze straat is ook de Putney Bus Garage, dus het is altijd erg druk. Hij wilde een aankomende postauto langs laten gaan, maar wie rijdt nou achteruit zonder in zijn achteruitspiegel te kijken. Wat een kluns! Ik zag dat de achteruit lichten aansprongen, maar ik dacht, hij weet toch wel dat ik achter hem sta. Toen hij eenmaal naar achter reed, wist ik gewoon niet wat ik moest doen. Het ging gewoon te snel, achteruit rijden of toeteren flitste wel door me hoofd, maar ik was gewoon verstijfd en na een paar seconden was het al te laat. Geschrokken stapte hij naar buiten, en zei wel 30x sorry! Hij keek trouwens ook zo ontzettend scheel dat ik me nog afvroeg of hij wel goed kon zien. Gelukkig was de schade beperkt en hebben we alles netjes terug kunnen duwen, zodat er niets meer te zien was. Het viel me op dat er ook L stickers op zijn auto zaten. Ik geloof dat hij aan het oefenen was, want in Engeland mag je gewoon iemand anders autorijlessen geven. Levensgevaarlijk gewoon, want Londen is ongelofelijk druk en je mag gewoon met “nul” verstand van autorijden de weg op. En dan nog iets, toen ik eenmaal weer in de auto zat om ons weg te vervolgen naar tennis, vroegen de kinderen een paar keer aan me of we te laat zouden komen. Paar minuten daarvoor toen we net aangereden werden zei Isabel ook al, “nou nu komen we zeker te laat”. Ik probeerde het te sussen door te zeggen, “nee hoor we komen helemaal niet te laat, want ik ga altijd vroeg de deur uit”. Toen we aankwamen bij de tennisbaan vroeg Cleo nu weer, “Cynthia zijn we op tijd?”. Ik zei: “Ja, je bent nog op tijd, dat heb ik toch al een paar keer gezegd, niks aan de hand”. Weet je wat de kinderen toen zeiden? “Neeeeee, waarom zijn we nou op tijd”, waarop ik vroeg “willen jullie te laat zijn ofzo?”. En ze vervolgens doodleuk met een glimlach mijn vraag beaamden! Gekke kinderen toch, ik geloof dat ze gewoon een stoer verhaal wilden vertellen aan de rest van hun vrienden, dat ze te laat waren, omdat we aangereden werden. Zucht, kinderen!:D In de avond was het tijd om de kinderen gedag te zeggen, want ik zou ze een weekje niet zien en daarna ben ik naar Piccadilly Circus geweest om Nurdan en Christina te ontmoeten. We hebben vervolgens in “O’Neils”, een Ierse pub wat gedronken. Is trouwens erg populair bij au pairs, omdat het goedkoop is haha!

Zaterdagochtend kwam Nurdan naar mijn huis vanuit de hostel waar ze week heeft verbleven en in de middag zijn we naar nieuwe hostfamilie in Fulham gereden om haar koffers daar achter te laten. Eind augustus begint ze bij deze familie en ondertussen gaat ze voor vakantie drie weken terug naar Duitsland. Ik ben blij voor haar dat ze snel een nieuwe en leuke familie heeft gevonden, maar jammer dat ze nu drie weken terug moet, omdat ze niet eerder kan beginnen. Haar nieuwe familie woont wel dichtbij mijn familie, dus als ze terug is, dan kunnen we elkaar wel veel zien:)

Zondag ben ik met Nurdan en Sabrina (een Franse au pair) naar Covent Garden Market, Neal’s Yard, Trafalgar Square en Camden Town geweest. In Covent Garden Market staan een aantal kraampjes opgestald waar je prulletjes kan kopen, maar was ze er verkopen is niet heel bijzonder. Er hangt wel een gezellige sfeer en er treden veel straatartiesten op. Neal’s Yard is een klein steegje met een paar barretjes in vele kleuren. Heel gezellig om een paar drankjes te doen. Vervolgens zijn we naar het Trafalgar Square gelopen om opnieuw op de foto te gaan met het monument die de dagen tot de Olympische Spelen aftelt. Ik kan niet geloven dat in minder dan één jaar de Olympische Spelen zich in Londen afspeelt. Je kan al zien dat ze op sommige plaatsen voorbereidingen aan het treffen zijn. Daarna zijn we met de bus naar Camden Town gegaan. In één woord, ik vond geweldig! De sfeer is heel gemoedelijk en het is leuk om alle kraampjes af te struinen. Dit is meer dan 10 keer groter dan Covent Garden Market. Er zijn veel eetkraampjes en ik heb zelfs Chinees gegeten voor 3 pond en het was heel erg lekker! Er waren veel barretjes en overal werd er muziek gedraaid. Ik ga snel terug om gezellig daar te gaan zitten in de zon met een lekker drankje en goed gezelschap. Misschien vond ik het ook heel erg leuk, omdat ik er helemaal geen verwachtingen van had, want heel veel dingen in Londen lijkt op een ansichtkaart veel leuker dan in het echt:D

Week 31

Deze week ben ik heel de week vrij, want de kinderen zijn naar “Camp Granny”, wat betekent dat alle kleinkinderen in het huis van opa en oma (de ouders van Paul) logeren, dik feest natuurlijk! De opa en oma hebben een heel groot huis, met een enorme tuin inclusief tennisbaan, zwembad en een gedeelte waar de kinderen zelf klimrekken etc. hebben. Ik ben er zelf nog niet geweest, maar volgens Isabel lijkt het op een park zo groot haha. Ik vind het wel lekker dat ik een hele week de tijd heb om dingen te bezichtigen, want normaliter heb ik er doordeweeks helemaal geen tijd voor en helaas was het de afgelopen weken in het weekend niet echt lekker weer of moest ik Nurdan helpen met haar gedoe van wisselen van hostfamilie en alles eromheen. Ik had het er wel voor over, want ze had dit nooit alleen kunnen doen. Het laat me wel beseffen dat ik me enorm mag prijzen met mijn hostfamilie, want ze zijn heel aardig en we hebben nooit problemen.

Maandag en dinsdag zijn Nurdan en ik naar South Kensington geweest. Er was teveel te doen voor één dag, dus hebben we het over twee dagen verspreid. We hebben onder andere de Victoria & Albert Museum (V&A, vernoemd naar koningin Victoria en haar man prins Albert) en de Natural History Museum bezocht. Het is fijn dat bijna alle musea in London gratis zijn en deze drie musea liggen naast elkaar. Ondertussen heb ik ook “Harrods” aan Nurdan laten zien, wat op loopafstand is, maar ze was er niet echt van gecharmeerd haha! We zijn ook naar Kensington Gardens geweest, waar we de Royal Albert Hall, Royal Albert Memorial en Diana “The Princess of Wales” Memorial Fountain hebben gezien. De fontein kan niet echt een fontein genoemd worden, maar is eerder een reusachtige kring van steen waar water doorheen loopt. Het was gigantisch druk met ouders en kinderen in zwempakken, die speelden in het water. Dit zag ik ook al in de tuin van het V&A Museum. Er ligt een klein ondiep vijvertje en overal zaten ouders op het gras en de kinderen in de vijver. Typisch! Misschien omdat Londen niet dichtbij een strand ligt, dat ouders andere plekken met “water” opzoeken voor de kinderen om te spelen. Maar dat ze hiervoor een museum en een gedenkplek voor uitzoeken, is mij echt een raadsel!

Woensdag heb ik afscheid genomen van Nurdan op het treinstation van Putney, nadat ze de afgelopen vijf dagen bij me geslapen heeft. En daarna heb ik er verder lekker een lui dagje van gemaakt en een aantal wasjes gedraaid. Het was ook zo ziekelijk warm (30 graden), dat ik geen zin had om naar buiten te gaan. Ik heb mezelf wel s’avonds getrakteerd op afhaal Japans eten…mmmm sushi! In een straal van 5 minuten van het huis zijn er wel 50 restaurantjes, dus ik zal nooit verhongeren hier;)

Donderdag ben ik wéér naar Oxfordstreet geweest, want het weer was slecht, dus had ik geen zin om dingen te gaan bezichtigen. Ik merk wel dat het nu vakantie is, want het is echt mega druk in alle winkels. Ik kan het verschil wel merken met een paar weken geleden. Vorige week is de Forever21 geopend en aangezien dat één van mijn favoriete winkels is (had er al geshopt in Amerika en Indonesië), moest ik er naartoe. Ik heb twee jurken gekocht en ik ben er zo blij mee;) Verder ben ik ook nog naar Hamley’s geweest, een grote speelgoedwinkel. Ik kan nog herinneren dat ik er 15 jaar geleden ook doorheen was gelopen en dat het helemaal geweldig was. Er waren echt honderden kinderen met hun ouders, het was zo druk dat ik er helemaal benauwd van werd en maar snel ben weggegaan. Snap eigenlijk niet waarom het zo druk was, want de prijzen waren echt niet normaal. Alles was zo duur!

Vrijdag heb ik een grote schoonmaak door het huis gehouden, niet leuk maar dat moet ook gebeuren. De drie kinderkamers weer op orde krijgen, het bed voorzien van nieuw bedlinnen en de badkamer schoonmaken. Daarnaast moest ik ook thuisblijven, omdat de vaatwasser gemaakt zou worden. Al met al een productief maar saai dagje;)

Zaterdag heb ik weer afgesproken met Sabrina (Franse) en haar vriendin Silvia (Italiaanse), die maandag weer terug gaat naar Italië. Het is erg leuk om nieuwe au pairs te ontmoeten, maar het is wel jammer dat je altijd weer afscheid moet nemen. We zijn opnieuw naar Oxfordstreet, Neal’s Yard en Covent Garden Market geweest, waar ik een chicken & mushroom pie heb gegeten. Het was wel lekker maar niet speciaal. Ik vind in het algemeen Engels eten niet zo bijzonder. Na het eten hebben we met twee andere meisjes, Mylene en Rachel (beiden Franse au pairs) afgesproken in Piccadilly Circus, waarna we naar “O’Neils” (de Ierse pub, waar ik de week ervoor al met Christina en Nurdan was geweest) zijn gegaan. Het maakt niet uit wanneer je er komt, overdag of s’avonds het is er altijd druk. Dat is wel gezellig van Londen, want ik het is een stad dat nooit slaapt.

Gisterochtend ben ik eerst naar Wimbledon Park gereden, omdat de kinderen deze week zeilkamp hebben. Ze zijn overal bezig met wegwerkzaamheden, dus liet Paul vorige week aan me zien hoe ik moest rijden en vandaag wilde ik zeker zijn dat ik de weg nog wist. Verder heb ik gelijk boodschappen gedaan voor de aankomende 2 dagen en heb ik alle wekelijkse dingen in huis gehaald. Daarna was het weer zo slecht dat we (Sabrina, Rachel en Mylene en ik) hadden besloten om naar een museum te gaan. Onderweg van de bushalte naar het Science Museum in South Kensington regende het zo hard, dat ik helemaal doorweekt was. Fijn zeg, NOT! Het is zo jammer dat het weer in Londen zo slecht kan zijn en het lijkt net alsof de weergoden iedere keer het weekend uitkiezen. Ik hoop dat het de komende weekenden wel lekker weer is en helemaal als papa en tante Joyce me komen bezoeken;). S’avonds kwam de familie weer thuis, nadat ik ze langer dan een week niet gezien had. En vandaag begint weer de oude routine van werken. Zucht, wat was het toch lekker om een weekje vrij te zijn;)

Tot de volgende keer maar weer!

Allerliefst uit Londen,

Cynthia